Listado de la etiqueta: Archidiócesis de Santiago de Compostela

Participa en el Coro diocesano en la Apertura de la Fase Sinodal Diocesana del Sínodo 2021 2023

El próximo DOMINGO 17 a las 19:30 celebraremos en la Catedral de Santiago la Misa de inauguración de la fase sinodal diocesana del Sínodo 2021 2023: Por una iglesia sinodal: comunión, participación y misión. Con tal motivo, el Secretariado de Música Sacra de la diócesis invita a participar cantando en esta celebración a todos los laicos, religiosos o religiosas que habitualmente ya lo hacen en sus parroquias o comunidades.

Para formar parte de este grupo solo tienes que escribir un correo electrónico a musicaarchicompostela@gmail.com con tu nombre, apellidos y parroquia/movimiento/congregación. Al instante recibirás las indicaciones necesarias (hora y lugar) para acceder ese día a la Catedral; así como el libro de la celebración con unos enlaces a Youtube para poder ensayar los cantos por tu cuenta en caso de que no los conozcas.

Anímate a participar cantando!

Nuestra archidiócesis hacia el Sínodo 2021 2023. Nuestro arzobispo y nuestro obispo auxiliar nos invitan a participar y vivir juntos este camino sinodal

El Papa Francisco invita a toda la Iglesia a interrogarse sobre la sinodalidad: un tema decisivo para la vida y la misión de la Iglesia. Será un camino de dos años (2021-2023) de reflexión y de compartir por parte de toda la Iglesia. Se trata de caminar juntos (obispos, sacerdotes, vida consagrada y laicos) para discernir y descubrir la «Iglesia que Dios sueña». El mismo Papa inauguró este SÍNODO 2021 2023. POR UNA IGLESIA SINODAL: COMUNIÓN, PARTICIPACIÓN Y MISIÓN en la Ciudad del Vaticano el pasado domingo 10 de octubre.

 

El próximo domingo día 17 de octubre comenzará entonces la FASE DIOCESANA de este Sínodo 2021 2023 en todas las diócesis del mundo. En nuestra archidiócesis se pone en camino con una Asamblea diocesana a las 17:00 h en la iglesia de San Paio seguida de una Celebración Eucarística  a las 19:30 h. en la Catedral en Santiago de Compostela.

 

Nuestro arzobispo, D. Julian Barrio nos invita a todos los diocesanos a vivir este camino sinodal con este video:

 

Por su parte nuestro obipo auxiliar, D. Francisco Prieto nos anima en una carta a la participación en la apertura de este camino sinodal.

 

Para difundir estos acontecimientos, aquí tienes el cartel

  • Cartel de la Apertura del Sínodo en la Archidiócesis de Santiago de Compostela

 

 

CARTEL (PDF)

 

«Igrexa polo Traballo Decente» reclama unha «nova normalidade» que erradique a precariedade laboral previa á pandemia

 

Con motivo da Xornada Mundial polo Traballo Decente que vaise celebrar o 7 de outubro, desde a iniciativa «Igrexa polo Traballo Decente» da diócese de Santiago nos envían a súa nota de prensa, xunto co seu manifesto e o cartel do acto público que tendrá lugar en Santiago de Compostela, o xoves 7 de outubro, as 19:00 h. no adro da capela dás ánimas  seguida dunha Eucaristía as 19:30 h.

 

MANIFESTO ITC_ 7 OUTUBRO 2021
NOTA DE PRENSA ITC_7 OUTUBRO 2021

 

.
  • Nota de Prensa:

.

.

7 de outubro, Xornada Mundial polo Traballo Decente

NOTA DE PRENSA DENOTA

«IGREXA POLO TRABALLO DECENTE» RECLAMA UNHA «NOVA NORMALIDADE» QUE ERRADIQUE A PRECARIEDADE LABORAL PREVIA Á PANDEMIA

 

  • No manifesto para esta Xornada denúncianse as condicións infrahumanas de moitos traballadores temporeros en asentamentos de zonas hortofrutícolas
  • ITD reclama reducir a contratación temporal e parcial impulsando os contratos indefinidos e a xornada completa.
  • O Manifesto defende a subida do Salario Mínimo para axustalo ás necesidades vitais da sociedade actual e a modificación do Regulamento de Estranxeiría para evitar a irregularidade sobrevinda das persoas migranteses

A iniciativa Igrexa polo Traballo Decente (ITD)  —que en Santiago de Compostela impulsan Cáritas Diocesana de Santiago de Compostela, Conferencia Española de Religiosos CONFER, Irmandade Obreira de Acción Católica HOAC, Xustiza e Paz, Xuventude Estudiante Católica JEC, Xuventude Obreira Cristiá JOC, Acción Católica Xeral de Santiago, Salesianos Cooperadores e Acción Católica de Propagandistas de Santiago— celebra por sétimo ano consecutivo a Xornada Mundial polo Traballo Decente, que se conmemora o 7 de outubro, promovida pola CSI (Confederación Sindical Internacional) e apoiada pola OIT (Organización Internacional do Traballo).

Con ese motivo, ITD lanza un Manifesto baixo o lema «Agora máis que nunca traballo Decente» para reivindicar o traballo “como dereito e medio para desenvolvernos, crecer e realizarnos como persoas”, unha reclamación especialmente necesaria no escenario marcado pola pandemia, que engadiu precariedade no mundo do traballo. Por iso, “a nova `normalidade´ non pode ser a precariedade que vimos sufrindo desde antes da pandemia”, que obedece a “un modelo económico baseado no beneficio, que non dubida en explotar e descartar á persoa”.

As organizacións de ITD poñen o foco no aumento da precariedade que a Covid-19 está a supoñer para “o persoal de limpeza e sanitario sen Equipos de Protección Individual”, xunto aos problemas detectados “nas condicións laborais e falta de medidas de prevención en riscos para a saúde das traballadoras do fogar; as persoas teletraballando sen dispoñer de medios tecnolóxicos e dispositivos por parte da empresa” ou aquelas “que, a pesar de estar en ERTE, víronse obrigadas a teletraballar desde casa”. Estas situacións impediron a un número importante de traballadores “acceder a ERTE ou calquera tipo de escudo social”.

O Manifesto denuncia, tamén, as dificultades existentes no acceso ao traballo derivadas do “modelo de relacións laborais actual, que non asegura acceder a un traballo decente que permita atender necesidades básicas como chegar a fin de mes, conciliar a vida laboral e familiar, o acceso á vivenda, a seguridade e saúde laboral, ou a participación social”. Esta é unha situación que afecta especialmente a mozas e mulleres, “vítimas dunha das maiores taxas de desemprego, traballos peor remunerados e elevada rotación”.

Como afirma Rita, de 20 anos, cuxo testemuño se recolle no Manifesto, “ao ser novos, chégase á conclusión de que nos podemos conformar con calquera cousa ou condición co fin de poder gañar experiencia. Con isto refírome a traballar horas extra ou realizar peches con moita máis frecuencia da acordada». «O que máis frustra e faiche sentir inseguridade –asegura á súa vez Carmen, outra moza traballadora de 23 anos— é que che pidan experiencia, pero non che dean a posibilidade de conseguila, rexeitándoche desde o principio por ser novo».

Reivindicacións

Nesta Xornada Mundial polo Traballo Decente, ITD pon o foco nas seguintes reivindicacións:

– Que o Estado poña os medios necesarios para asegurar o cumprimento da normativa sobre as condicións de traballo e prevención de riscos laborais, con especial fincapé nas condicións infrahumanas nas que seguen vivindo moitas persoas traballadoras temporeras en asentamentos de zonas hortofrutícolas.

– Asegurar un emprego de calidade nos sectores privado e público; diminuíndo a contratación temporal e parcial e impulsando a contratación indefinida e a xornada completa.

– Medidas de orientación e formación, non só para persoas desempregadas, senón accesibles a todas as persoas traballadoras, especialmente para aquelas que sofren subempleo e precariedade no emprego.

– A subida do Salario Mínimo, para que se axuste ás necesidades vitais da sociedade actual, e que familias sen ingresos teñan unha defensa real e a posibilidade de saír adiante.

– Modificar o Regulamento de Estranxeiría para evitar a caída en situación de irregularidade sobrevinda das persoas migrantes.

Algúns datos sobre a situación do traballo decente en España

Xunto a iso, no marco desta Xornada as organizacións promotoras de Igrexa polo Traballo Decente poñen o foco sobre algunhas cifras que falan da dimensión dos problemas aos que se enfronta o mercado laboral no noso país.

  • Hai 3.543.800 de persoas en desemprego (15,3% de taxa de paro). O 17,4% entre as mulleres e o 13,4% entre os homes. A poboación de menos de 25 anos presenta o 38,4% de taxa de paro. A poboación migrante ten un índice de paro do 23,75.
  • O 25,06% das persoas traballadoras ten contrato temporal.
  • Hai 1.157.900 fogares con todos os seus membros en paro.
  • Hai 1.736.000 persoas que levan máis dun ano en paro e delas, 938.000 levan máis de dous anos. Fonte: INE, EPA 2 T2021.
  • Existen case 2,5 millóns de traballadores pobres (13% dos traballadores), é dicir, que, a pesar de estar empregados, non logran abandonar situacións de pobreza relativa.
  • Ao comezo da pandemia, 4,5 millóns de persoas en España (9,5 % da poboación) vivía en situación de pobreza severa (un millón máis que en 2008). O 27,5% das persoas en pobreza severa ten traballo. Fonte: FOESSA.
  • O 20% dos traballadores españois menores de 30 anos atópanse ao bordo da pobreza; isto representa o nivel máis alto da eurozona. Fonte: Observatorio Social.

Actos reivindicativos en todo o país

As entidades e movementos de Igrexa participantes en ITD convocaron, baixo o hashtag #ahoramásquenuncatrabajoDecente, numerosos actos reivindicativos e celebrativos en todas as prazas e parroquias das dioceses de toda España, que irán acompañados por diversas accións virales en redes sociais.

A axenda de actividades pode consultarse na web de ITD: www.iglesiaporeltrabajodecente.org

 

 

  • Manifesto:

 

 

Xornada Mundial polo Traballo Decente. 7 de outubro 2021

MANIFESTO DA INICIATIVA IGREXA POLO TRABALLO DECENTE (ITD)

Agora máis que  nunca traballo Decente

 

Por sétimo ano consecutivo, as organizacións que integramos a Iniciativa Igrexa polo Traballo Decente (ITD) celebramos e reivindicamos o traballo como dereito e medio para desenvolvernos, crear e realizarnos como persoas nesta Xornada Mundial polo Traballo Decente.

O 9 de maio de 2021 púxose fin ao estado de alarma establecido en España o 14 de marzo de 2020 por mor da COVID19. En plena pandemia fomos testemuñas e mesmo sufrido (en primeira persoa ou a través de familiares, amizades, etc.) a precariedade no mundo do traballo: persoal de limpeza e sanitario sen Equipos de Protección Individual; as condicións laborais e falta de medidas de prevención en riscos para a saúde das traballadoras de fogar; persoas teletraballando sen dispor de medios tecnolóxicos e dispositivos por parte da empresa; traballadores e traballadoras que, a pesar de estar en ERTE, víronse obrigados a teletraballar desde a casa; horas extras realizadas, ademais doutras precariedades laborais (hostalaría, economía mergullada, falsos autónomos, contratos en prácticas, etc.) que precisamente por esa precarización non puideron acceder a ERTE ou calquera tipo de escudo social. Doutra banda, se falamos de acceso ao traballo, o modelo actual de relacións laborais non asegura acceder a un traballo decente que permita atender necesidades básicas como chegar a fin de mes, conciliar a vida laboral e familiar, o acceso á vivenda, a seguridade e saúde laboral, a participación social, etc; feito que afecta especialmente a mozos e mulleres, vítimas dunha das maiores taxas de desemprego, traballos peor remunerados e elevada rotación, entre outros.

“Ao ser novos chégase á conclusión de que nos podemos conformar con calquera cousa/condición co fin de poder gañar experiencia. Con isto  refírome  a traballar horas extra ou realizar peches con moita máis frecuencia da acordada» (Rita, 20 anos).

«O que máis frustra e che fai sentir inseguridade é que che pidan experiencia pero non che dan a posibilidade de conseguir esa experiencia,  rexeitándote desde o principio por ser novo». (Carmen, 23 anos).

A nova “normalidade” non pode ser a precariedade que vimos sufrindo desde antes da pandemia. O traballo é expresión de amor, de entrega, a nosa contribución singular e única á construción dunha sociedade máis xusta e igualitaria, sen explotación nin opresión de ningún tipo; é a nosa aposta por crear comunidade para conseguir que estea á altura da persoa e a súa dignidade. Hoxe en día, persisten no funcionamento da sociedade moitas formas de inxustiza no mundo, alimentadas por un modelo económico baseado no beneficio, que non dubida en explotar e descartar á persoa; ante estas situacións precisamos desenvolver unha moral colectiva na que defender o traballo como expresión da dignidade humana fronte ao individualismo e comodidade; medios e ferramentas para coñecer os nosos dereitos laborais. Por iso, nesta Xornada Mundial polo Traballo Decente, desde ITD reivindicamos:

  • Que o Estado poña todas as ferramentas e medios humanos necesarios para asegurar o cumprimento da normativa sobre as condicións de traballo e prevención de riscos laborais. Facendo fincapé nas condicións infrahumanas nas que seguen vivindo moitas persoas traballadoras temporeiras en asentamentos de zonas  hortofrutícolas.

ou Asegurar un emprego de calidade nos sectores privado e público; diminuíndo a contratación temporal e parcial e impulsando a contratación indefinida e a xornada completa.

  • Medidas de orientación e formación, non só para persoas desempregadas, senón accesibles a todas as persoas traballadoras, especialmente para aquelas que sofren subemprego e precariedade no
  • A subida do Salario Mínimo, para que se axuste ás necesidades vitais da sociedade actual, e que familias sen ingresos teñan unha defensa real e a posibilidade de saír adiante; con especial atención aos posibles perceptores do IMV que non poden acceder a esa cobertura por mor das trabas
  • Modificar o Regulamento de Estranxeiría para evitar a caída en situación de irregularidade  sobrevinda das persoas

“Nunha sociedade realmente desenvolvida o traballo é unha dimensión irrenunciable da vida social, xa que non só é un modo de gañarse o pan, senón tamén unha canle para o crecemento persoal, para establecer relacións sas, para expresarse a si mesmo, para compartir dons, para sentirse corresponsable no perfeccionamento do mundo, e en definitiva para vivir como pobo”. (Fratelli Tutti 162) Como movementos de Igrexa traballamos en equipo co fin de visibilizar o dereito do traballo decente; que sexa unha realidade real na vida das persoas e respecte a nosa casa común. Animámosvos a participar nos actos reivindicativos e celebrativos en todas as prazas e parroquias das dioceses, na súa organización e difusión.

 

 

 

 

Ya se puede consultar el Programa Pastoral Diocesano 2021/2022

 

El programa Pastoral de Santiago: «Por tu Palabra echaré las redes», de nuestra Archidiócesis de Santiago de Compostela para este curso pastoral 2021/2022 ya está disponible y lo puedes consultar aquí.

 

Programa Pastoral Diocesano 2021/2022

 

 

 

 

La Iglesia de Dios es convocada en Sínodo. Nuestra Archidiócesis se pone en camino.

Sínodo 2021-2023. Por una Iglesia sinodal: Comunión, participación y misión

 

Con esta convocatoria, el Papa Francisco invita a toda la Iglesia a interrogarse sobre la sinodalidad: un tema decisivo para la vida y la misión de la Iglesia. Será un camino de dos años (2021-2023) de reflexión y de compartir por parte de toda la Iglesia.

 

«… la finalidad del Sínodo no es producir documentos, sino hacer que germinen sueños, suscitar profecías y visiones, hacer florecer esperanzas, estimular la confianza vendar heridas, entretejer relaciones, resucitar una aurora de esperanza, aprender unos de otros, y crear un imaginario positivo que ilumine las mentes, enardezca los corazones, dé fuerza a las manos»

[Documento preparatorio de la XVI Asamblea General Ordinaria del Sínodo de los Obispos (32).]

 

Nuestra Archidiócesis de Santiago de Compostela se pone en marcha.

 

Ayer, miércoles día 29 de septiembre, tuvo lugar en la Casa de Ejercicios de Santiago de Compostela, la primera reunión del equipo sinodal diocesano con el Obispo Auxiliar D. Francisco Prieto. Nos encontramos un grupo de 19 personas representantes de diversas parroquias y movimientos de las tres vicarías de la Archidiócesis.

Se presentaron Conchi Maté (religiosa Concepcionista) y Alfredo Losada (laico, subdelegado de Apostolado Seglar) que serán los coordinadores diocesanos en relación con el desarrollo de la etapa sinodal en la Archidiócesis y nexo de unión con la Conferencia Episcopal en el desarrollo a escala nacional.

 

 

Comenzamos con la oración propuesta para que nos acompañe en este camino sinodal 2021-2023: una versión simplificada de «Adsumus Sancte Spiritus», con la que se iniciaban todas las sesiones del Concilio Vaticano II . Una oración que invita al Espíritu Santo a actuar en nosotros, para que seamos una comunidad  y nos ayude a discernir en este proceso sinodal. (puedes encontrarla aquí)

Seguimos con la intervención del obispo auxiliar D. Francisco José Prieto para presentar el Sínodo, desde la pregunta: ¿Qué hacemos aquí?, la respuesta: «responder a la invitación del Papa Francisco a toda la Iglesia Universal a caminar todos juntos como Pueblo de Dios – de larga tradición en la Iglesia-«; Y desde ahí ahondó en la importancia del proceso, objetivos y metodología de la fase diocesana de este proceso sinodal 2021-2023, que se desarrollará desde octubre de 2021 a marzo de 2022, en las diócesis de todo el mundo, teniendo como base en el Documento Preparatorio y el Vademécum.

 

DOCUMENTO PREPARATORIO
VADEMÉCUM

 

El Obispo Auxiliar nos informó que la fase diocesana dará inicio con la Apertura del Sínodo,  el día 17 de octubre en todo el mundo. Y en concreto en nuestra archidiócesis de Santiago de Compostela se realizará con una Asamblea a las 17:00 h seguida de una Celebración Eucarística en la Catedral a las 19:30 h. en la que asistirán y participarán representantes de Parroquias y Movimientos, de Congregaciones religiosas (CONFER), Delegaciones, Cáritas, Seminario Mayor y Menor, Consejos Presbiteral y de Pastoral, ITC y Ciencias religiosas.

Tras esta apertura, tendrán lugar 3 sesiones de trabajo a escala diocesana (noviembre, Diciembre/Enero, y Febrero) en las parroquias, arciprestazgos, UPAS, grupos EDAP, movimientos o asociaciones laicales. En ellas se trabajará y se profundizará en los 10 núcleos temáticos propuestos, que se adaptarán a nuestra realidad diocesana. La clausura del proceso diocesano será el sábado 26 de marzo donde se presentará el documento de síntesis con nuestros aportes diocesanos  que se remitirá a Madrid.

D. Francisco insistió en que debemos aprovechar la oportunidad de esta convocatoria para ponernos de nuevo en marcha, retomar la actividad tras el parón de la pandemia. Pero siempre como un Pueblo de Dios, en comunión por el bautismo, que actúa con sinodalidad: Un grupo de personas caminando en la misma dirección, cada uno con su zancada y su estilo, con su fuerza, con su carisma, pero todos caminando juntos, siendo dóciles al Espíritu Santo, que es el verdadero protagonista, y contando con la ayuda del Apóstol Santiago, especialmente en este año Santo Compostelano.

Después de esta intervención del obispo, Alfredo Losada nos informa que se habilitará un correo electrónico específico. sinodo21_23@archicompostela.org, que permitará la inscripción y el intercambio de comunicación e información. Además de la página oficial del sínodo 2021-2023: www.synod.va/es,  también se abrirá un espacio específico para el sínodo en la página web de la archidiocesis, donde se recogerá todo lo que hagamos desde la diócesis.

 

WEB SÍNODO 2021-2023

 

Por último se recogen propuestas y sugerencias para la Asamblea y Celebración Eucarística del inicio del proceso sinodal en nuestra Archidiócesis del día 17 octubre, y se acuerda que sea un encuentro dinámico y creativo, en la que todos (laicos, vida consagrada y sacerdotes) nos sintamos representados y partícipes. Donde habrá acogida, invocación al Espíritu, cantos, varias experiencias-testimonios. presentación del Sínodo por parte de D. Julián y D. Francisco. Una vez concluida esta asamblea, desde ahí se irá en peregrinación hasta la Catedral entrando por la puerta Santa, donde tendrá lugar la Celebración Eucarística a las 19:30 h. también muy participativa (familias y jóvenes).

 

 

«A una madre siempre se la espera con emoción y gozo». Última visita de la imagen de la Virgen Inmaculada (MADRE VEN) a nuestra diócesis en Pontevedra..

En los próximos días 6,  7 y 8 de agosto, la imagen de la Virgen Inmaculada que, como parte de la iniciativa MADRE VEN, está recorriendo los santuarios marianos en España, visita la ciudad de Pontevedra, dentro de la archidiócesis de Santiago de Compostela. Aquí, la imagen estará expuesta en la Basílica de Santa María la Mayor y en el Santuario de la Casa de las Apariciones, donde además tendrán lugar varios momentos litúrgicos y de oración, como el Santo Rosario y la Santa Misa.

.

¿Que es MADRE VEN?

 

Es una iniciativa de un grupo de laicos y sacerdotes de la diócesis de Getafe en conmemoración de la visita de Nuestra Señora al Apóstol Santiago en Zaragoza el año 40 del Siglo I.
.
Se hace peregrinando una imagen de la Virgen Inmaculada, procedente de la ciudad de Éfeso, desde el Pilar de Zaragoza a la Catedral de Santiago de Compostela pidiendo las gracias que María trajo al Apóstol Santiago el Mayor: consuelo y esperanza en Cristo.
.
Una vez llegada a Compostela, los organizadores llevarán la imagen de la Inmaculada a los santuarios marianos más importantes de España, pidiendo la renovación de estos santuarios como lugares de gracia, y de España como «Tierra de María».
.
En las distintas etapas de peregrinación la imagen es recibida por los obispos y párrocos y acompañada por aquellos fieles que así los deseen.
.
Esta peregrinación concluirá su camino en el santuario del Cerro de los Ángeles ante el Sagrado Corazón de Jesús, el 12 de octubre, solemnidad de la Virgen Pilar y fiesta de la Hispanidad.
.
Más información en su web: www.madreven.es
.

.

Visita de la imagen de María Inmaculada «MADRE VEN» a la diócesis de Santiago de Compostela.

 

 

A una madre siempre se la espera con emoción y gozo”, con estas palabras el arzobispo monseñor Julián Barrio recibió el pasado día 23 de julio en la catedral de Santiago de Compostela a la imagen de la Virgen que, dentro de la iniciativa “MADRE VEN”, peregrina por tierras españolas.

Esta imagen estuvo peregrinando por nuestra diócesis de Santiago desde el día 17 de julio hasta el día 25 de julio y volverá a la ciudad de Pontevedra, los días 6, 7 y 8 de agosto.

Después de realizar varias etapas del Camino de Santiago Inglés desde Ferrol, pasando por Pontedeume, Betanzos, Folgoso, Ordes, Sigüeiro, la imagen de la Virgen Inmaculada, llegó a Santiago de Compostela el viernes 23 de julio y fue recibida por el arzobispo de Compostela, monseñor Julián Barrio. “Hoy nosotros, en nombre del Apóstol Santiago”, dijo el arzobispo en sus palabras de bienvenida a la Virgen, “acogemos a nuestra Madre”, acontecimiento que definió como “un honor inmerecido”.

 

 

La Plaza de la Quintana fue en la tarde de ese viernes 23 de julio un “atrio mariano” al que llegaron los peregrinos y cofrades acompañando esta imagen de la Inmaculada Concepción tras recorrer las rúas compostelanas como fin de su camino hasta la Casa del Señor Santiago. Un “atrio” que era obligado para acceder en este Año Santo Compostelano a la Catedral por la Puerta Santa. Allí esperaba monseñor Julián Barrio la entrada de María. Antes de atravesar la Puerta Santa, la Banda de Música de la Brilat entonó el Himno Nacional. Emotivo momento que fue seguido de “vivas” a la Virgen María y a España.

 

 

 

Monseñor Barrio, quien también se unió a los peregrinos en el rezo del Santo Rosario en el interior de la Catedral, comentó en su homilía que “María ha entrado por la Puerta Santa para indicarnos a nosotros que este Año Santo Compostelano tiene que ser un año de gracia y de salvación”.  “Ojalá te encuentres a gusto en esta casa de Santiago”, le dijo el arzobispo a María tras hacer alusión al cántico del Magnificat. “Tú conoces nuestras necesidades”, añadió monseñor Barrio. “Te pedimos que nos ayudes a encontrarnos con tu Hijo que nos trae la salvación”, manifestó. “Necesitamos que te hagas presente en nuestras vidas, como lo hiciste con el Apóstol Santiago”, pidió el arzobispo compostelano.

Al terminar el Santo Rosario, los peregrinos asistieron a la Eucaristía que presidió el obispo auxiliar, monseñor Francisco José Prieto, quien se había unido jornadas antes a los peregrinos en la etapa que partió de Ferrol.

Unos días antes monseñor Julián Barrio había grabado un vídeo de acogida ante la presencia en la Archidiócesis compostelana de esta imagen de la Virgen, que permaneció en Compostela hasta el Día del Apóstol Santiago, el 25 de julio. Luego partió hacia otras diócesis gallegas: Lugo y Orense, para volver ahora a Pontevedra los días 6, 7 y 8 de agosto.

Más información, fotografías y vídeos del recorrido de la imagen de la Virgen «MADRE VEN» en la archidiócesis de Santiago de Compostela se pueden descargar pinchando sobre la siguiente imagen:

 

 

Programa visita imagen de la Virgen Inmaculada (MADRE VEN) a Pontevedra

 

Viernes 6 de agosto

  • Basílica de Santa María la Mayor.
    • 19:30 Sto Rosario
    • 20:00 Sta Misa

Sábado 7 de agosto

  • Santuario Casa de las Apariciones.
    • 11:00 Sto Rosario
    • 12:00 Sta Misa
  • Basílica de Santa María la Mayor

Domingo 8 de agosto

  • Basílica de Santa María la Mayor

 

 

Fuentes: madreven.es y archicompostela.es

Mensaje del arzobispo ante la llegada de la imagen de la Virgen promovida por la iniciativa “Madre Ven”

 

El arzobispo de Compostela, monseñor Julián Barrio, ha grabado un mensaje de acogida ante la presencia en la Archidiócesis compostelana de una imagen de la Virgen que, dentro de la iniciativa “Madre Ven”, llegará a Compostela el Día del Apóstol Santiago. Los promotores de esta iniciativa indican que son “un grupo de laicos y sacerdotes”, que han puesto en marcha esta peregrinación que rememora, en este Año Santo Compostelano, la visita de la Virgen María al Apóstol Santiago en el año 40 desde su casita en Éfeso hasta las orillas del Ebro, para animarle y darle esperanza cuando se encontraba triste y abatido.

“Madre Ven” está llevando por toda España una imagen de la Inmaculada Concepción llegada desde Éfeso por avión. La peregrinación inició su camino el 1 de mayo en la basílica del Pilar de Zaragoza y recorrerá los lugares más significativos de la espiritualidad en España. A su paso será recibida por diversos obispos y numerosos párrocos, que ya han comprometido su participación. La imagen visitará la catedral de Santiago de Compostela el Día del Apóstol de este Año Santo Compostelano, y concluirá su camino en el santuario del Cerro de los Ángeles ante el Sagrado Corazón de Jesús el 12 de octubre, día de la Virgen Pilar.

Se puede encontrar más información sobre esta iniciativa «Madre ven» y como será su paso por la archidiócesis de Santiago de Compostela en el siguiente enlace: https://laicosarchicompostela.com/la-peregrinacion-de-madre-ven-llega-a-nuestra-diocesis-de-santiago-de-compostela-vamos-a-acompanarla/

 

 

Noticia parcialmente extraída de www.archicompostela.es

XLII Cursillo Regional de Pastoral de la Salud de Galicia

El sábado 17 de abril entre las 10:00h y las 13:00h, tendrá lugar el XLII Cursillo Regional de Pastoral de Galicia, que este año ha organizado la delegación diocesana de Pastoral de la Salud de Santiago. Este cursillo se enmarca dentro de la Campaña del Enfermo 2021 que tiene por lema “Cuidémonos mutuamente”.

Este último año ha sido especialmente duro para muchos enfermos y mayores que han pasado largos períodos de tiempo solos, en sus casas o en sus residencias aislados de sus familias. También en los momentos del final de la vida muchos enfermos no han podido contar con la compañía de sus seres queridos, lo que ha contribuido a que el duelo de los familiares sea especialmente difícil. Al mismo tiempo, entre los profesionales de la salud y los cuidadores se han vivido momentos de especial dificultad y cansancio.

Ante estas situaciones que todavía seguimos viviendo, necesitamos compartir nuestras experiencias desde la fe, desde la esperanza y desde la caridad: cómo nos están afectado, cómo las interpretamos y, sobre todo, si puede resultar de todas estas situaciones algo positivo a nivel individual y como Iglesia.

Este cursillo está especialmente dirigido a los voluntarios de  pastoral de la salud, profesionales del mundo sanitario y sociosanitario, religiosas, religiosos, sacerdotes y a todas aquellas personas interesadas en el mundo sanitario. Se puede seguir a través del canal de YouTube del Instituto Teológico Compostelano y no es necesario inscribirse, tan sólo es necesario pinchar en el enlace: https://youtu.be/yFO0IDQT_j0 o captando el código QR que aparece en el cartel.

Las personas que sigan el evento podrán formular preguntas al final de cada ponencia a través del chat de YouTube.

Programa:

10:00h. Apertura y oración

10:15h. 1ª Ponencia:

“Se nos había olvidado sufrir: claves ignacianas para acercarse a la crisis del Covid-19”. Álvaro Lobo Arranz S.J. Enfermero. Impulsor del proyecto “Más que salud”

11:00h. Mesa redonda: experiencias de cuidado

11:45h. Descanso

12:00h. 2ªPonencia:

“Fortalezas y estrategias de afrontamiento ante la pandemia por el COVID-19”

Cristina Noriega García. Doctora en Psicología. Profesora Adjunta Departamento de Psicología de la Facultad de Medicina de la Universidad CEU San Pablo.

12:45h. Clausura por el Excmo. Sr. D. Julián Barrio Barrio

 

 

Acción de gracias de monseñor Francisco José Prieto Fernández tras su ordenación episcopal

“Me ha tocado un lote hermoso, me encanta mi heredad” (Sal 15, 6)

En esta mañana, en que he recibido por la imposición de las manos y la plegaria de ordenación el ministerio episcopal como Obispo Auxiliar al servicio de la Iglesia en Santiago de Compostela, en comunión fraterna y en colaboración estrecha con su Arzobispo, don Julián, hago mías las palabras del salmista, porque agradecer es reconocer que todo me ha sido dado: el don de un ministerio que no es tarea ni oficio, sino entrega, ofrenda de la propia vida, servicio “sin tacha día y noche” (como dice la plegaria de ordenación) a Dios y a esta porción del Pueblo de Dios, un bello mosaico construido de muchos rostros y variados caminos, a la que he sido llamado a servir y acompañar. Pido a Dios que pueda hacerlo con “el gusto espiritual de estar cerca de la vida de la gente, hasta el punto de descubrir que eso es fuente de un gozo superior. La misión es una pasión por Jesús pero, al mismo tiempo, una pasión por su pueblo” (EG 268).

En la grandiosidad de esta Catedral de Santiago de Compostela, que fue creciendo con el paso de los siglos y el empeño de la fe, escuchamos, no los ecos del pasado, sino voces que hacen vivos los muros y los arcos. Voces de los artesanos que cincelaron y pulieron un inmenso vocabulario pétreo de fe, voces que expresan la plegaria agradecida del peregrino gozoso en sus pies cansados, voces del canto que se eleva en súplica confiada, voces que celebran al Cristo Crucificado-Resucitado, voces que murmuran admiración por la belleza descubierta, voces que rumorean preocupaciones e inquietudes ante la tumba de Santiago el Zebedeo. ¡Me uno a estas voces para decir con vosotros, los que en esta mañana me habéis podido acompañar presencialmente o lo hacéis a través de los medios de comunicación, una sola palabra: GRACIAS!!!

Gracias a Dios Padre, a Dios Hijo, a Dios Espíritu Santo, misterio de comunión y vida, de quien procede todo bien. En estas circunstancias, soy muy consciente de mis debilidades y limitaciones. Son momentos para ejercer la confianza en la misericordia Dios, y descubrir con gozo que Él nos da su gracia cuando nos llama a servir con más entrega al Pueblo de Dios. Pido que, dócil al Espíritu, y en este Año de San José, sepa hacerlo con corazón de padre.

Gracias a la Iglesia que, por medio del Papa Francisco, ha confiado en mí para ser Obispo Auxiliar de la Archidiócesis Metropolitana de Compostela. Sr. Nuncio transmita al Santo Padre mi gratitud. No quiero pasar la ocasión de reconocerle a Vd. la cordialidad, y también la simpatía, con la que me comunicó la noticia de mi nombramiento.

Gracias Sr. Arzobispo, mi querido don Julián,  que desde el primer momento me acogió con afecto paterno y cercanía de hermano: he sido llamado a acompañar –auxiliar– a esta Iglesia que como pastor Vd. guía y preside desde hace 25 años. De su mano y en comunión y colaboración fiel y fraterna, sé que aprenderé a conocer, a escuchar y amar a los pueblos y gentes, a las parroquias y fieles de esta comunidad diocesana para darles lo mejor: la alegría del Evangelio que llena el corazón y la vida entera de los que se encuentran con Jesús. Sólo con Jesucristo siempre nace y renace la alegría (cf. EG 1).

Gracias, de un modo especial, a los Obispos que han sido pastores en la Iglesia de Ourense y con los que he ido caminando en mi vida sacerdotal, gracias a su cercanía y comprensión en no pocos momentos, y que han ido dejando honda huella a lo largo del tiempo en los diferentes destinos pastorales que me encomendaron: fue breve, para mí, la de D. Ángel Temiño, pues iniciaba apenas mi etapa formativa en el Seminario Mayor; D. José Diéguez Reboredo, que me ordenó sacerdote hace casi 28 años y me envió a Roma a asomarme al vasto y rico mundo de los Padres de la Iglesia; Don Carlos Osoro, con el que inicié ese querido proyecto del Centro de Ciencias Religiosas en Ourense; y don Luis Quinteiro, gracias al cual pude concluir el doctorado en la Pontificia de Salamanca.

Gracias don Leonardo por la confianza que depositó en mí a lo largo de los casi 9 años en que he colaborado con Vd. de modo tan cercano y fraterno al servicio de la diócesis ourensana como Vicario para la Nueva Evangelización. No es el momento de hacer relato de todo lo vivido y compartido en estos años, pero sí de destacar la rica vivencia personal y sacerdotal que ha supuesto para mí y, de modo singular, la enriquecedora experiencia del camino sinodal que la diócesis de Ourense inició en 2016 y que espero que pronto concluya para ser horizonte y camino de la nueva tarea evangelizadora en la Iglesia ourensana. Y gracias muy especialmente por su acompañamiento y cercanía en estas semanas previas a la ordenación episcopal: ha sido para mí padre y hermano.

Gracias Sr. Cardenal, Sres. Arzobispos y Obispos, al administrador diocesano de Mondoñedo-Ferrol que en esta mañana me acompañan, y a todos los que me han hecho llegar por diversos medios, desde que mi nombramiento se hizo público, su oración y felicitación mostrando una acogida de cálida y sincera fraternidad.

Grazas aos meus pais, Fernando e María Jesús: por eles Deus regaloume o don da vida, agora presentes na comunión dos santos e na esperanza do Resucitado. Neles a miña vida foise tecendo entre a paternidade da recia Zamora e a maternidade da fondura da alma galega.

Grazas o meu irmán Fernando, miña cuñada María (una irmá para min), aos meu sobriños (Pablo, Pedro, Hugo)…, canto me compracevervos crecer! Aos meus tíos, primos e familia de Ourense e de Zamora. Non todos podedes estar hoxe aquí, pero a todos vos levo no corazón.

Grazas á miña familia diocesana en Ourense: nela recibín e crecín no don da fe e recibín o don do ministerio sacerdotal; por eso un sentido agradecemento aos meus compañeiros do presbiterio no que camiñei durante case 28 anos (Hoxe alomenos podedes estar aquí un grupo representativo); un recordo agradecido aos fieis das parroquias ás que servín como sacerdote durante estes anos, especialmente aos da parroquia e colexio de san Pío X de Mariñamansa nos últimos once anos; aos Seminarios Diocesanos, a todos os meus compañeiros do claustro de profesores do Instituto Teolóxico, a todos os seminaristas (Hoxe moitos deles xa sodes sacerdotes); aos alumnos e profesores do Centro de Ciencias Relixiosas San Martín; aos meus compañeiros vigairos cos que compartín ilusións e proxectos na tarefa de acompañar e axudar ao noso Bispo no goberno pastoral; ao equipo da Vigairía para a Nova Evanxelización (catequese, familia, mozos, nenos, ensino, misións, pastoral da carretera e de peregrinacións), e a todos cos que colaborei e traballei na curia do Bispado de Ourense; ás comunidades de vida consagrada (especial mención ás Clarisas de Vilar de Astrés); e por suposto aos Equipos de Matrimonios de Nosa Señora, ao meu Equipo, que me acompañaron e acompañei durante 25 anos, que marcaron fondamente a miña vida sacerdotal; e non quero esquecer a compañeiros e profesores de Roma (Universidades Gregoriana) e Salamanca (Universidade Pontificia), dous momentos importantes e enriquecedores na miña vida sacerdotal que me abriron aos vastos horizontes da Biblia e dos Pais da Igrexa.

E grazas a esta e nova familia, tamén xa miña, da arquidiocese de Santiago de Compostela pola acollida mostrada desde o primeiro momento: aos sacerdotes, aos membros da vida consagrada, leigos (grupos e movementos, mozos e nenos, os catequistas, profesores, voluntarios da acción socio-caritativa…), aos seminarios diocesanos, ao Instituto Teolóxico Compostelano, ás comunidades e parroquias do noso rural, da costa e das ciudades desta Igrexa Compostelana, á que desexo ir coñecendo pouco a pouco en toda a súa extensa e intensa vida parroquial, pastoral, e acción socio-caritativa.

Saber escoitar, acompañar, tender pontes e camiñar xuntos. Sei que conto coa vosa axuda e oración para ser con vos e para vos un pastor según o corazón de Deus: pai, irmán e amigo.

Dende hai case un ano, vivimos unha situación dramática provocada pola irrupción da pandemia do COVID-19. Mudou as nosas vidas e modo de relacionarnos, provocou dor e sufrimento en moitas persoas, familias e colectivos sociais, modificou o modo de celebrar e vivir a fe, xerou unha onda de solidariedade cos máis afectados, mostrou un esforzo notable e xeneroso do persoal sanitario, dos corpos e forzas de seguridade do Estado, das autoridades civís e sanitarias, de tantos homes e mulleres que, co seu traballo, fan posible que se manteñan os servizos esenciais na nosa sociedade. E de tantos sacerdotes, relixiosos e leigos que sodes o rostro visible e concreto dunha Igrexa en saída, con estilo  samaritano, cara aos nosos irmáns máis necesitados. Ante esta situación, como cristiáns, en palabras do Papa Francisco, camiñemos en esperanza polas sementes de ben que Deus segue derramando na humanidade e asumamos que, ante este reto e sempre, ninguén se salva só (cf.  Fratelli tutti 54-55).

Un cordial e afectuoso saúdo a todas as autoridades civís, políticas, académicas e militares aquí presentes. Temos una tarefa común: construír xuntos espacios de convivencia e humanidade. Os homes e mulleres deste tempo, especialmente os que máis sofren os golpes desta pandemia, merecen todo o noso esforzo e empeño, co desexo de traballar xuntos, dende o respecto e o diálogo, en favor do ben común.

Un agradecemento a todos os que colaboraron con xenerosidade na preparación e desenvolvemento da celebración da miña ordenación episcopal e na miña acollida nesta xa a miña casa para que todo tivese a calidez do fogar. Grazas ao Cabildo Metropolitano, aos que participaron na liturxia da ordenación nos diversos ministerios e servizos (mestre cerimonias, diáconos,  acólitos, coro e director, acollida), aos responsables dos medios técnicos e audiovisuais que fixeron posible a transmisión desta celebración (13TV; Radio María e COPE+) e aos medios de comunicación aquí presentes.

Aberta a Porta Santa do Ano Xubilar Compostelán, encomendo o ministerio episcopal ao que fun chamado para servirvos ao apóstolo Santiago, a quen lle pido que pronto as pisadas dos peregrinos percorran os camiños que conducen ata a tumba apostólica nesta Catedral e as pisadas da fe, celebrada e vivida, afonden no corazón e na vida dos fieis desta Arquidiocese; e a María a nosa Nai nas súas advocacións do Rosario, do Portal e da Peregrina, e a San Xosé, Patrón da Igrexa Universal, neste ano a el dedicado.

A todos e a cada un de vos, gracias pola vosa oración no inicio do meu ministerio episcopal como Bispo Auxiliar da Arquidiocese de Santiago de Compostela. Que o alento do Espírito nos anime e sosteña nesta nova etapa evanxelizadora.

 

Noticia íntegramente extraída de: archicompostela.es

Monseñor Barrio: “Vés a unha comunidade na que sentirás a necesidade de querela porque te sentirás fondamente querido”

Monseñor Francisco José Prieto Fernández es desde hoy nuevo obispo auxiliar de Santiago de Compostela. En una solemne ceremonia celebrada en la Catedral, el arzobispo Julián Barrio, consagró obispo al sacerdote que hasta ahora era Vicario para la Nueva Evangelización en la Diócesis de Ourense. “Querido irmán Francisco José, vés a unha comunidade diocesana na que sentirás a necesidade de querela porque te sentirás fondamente querido por ela. Todos che desexamos un ministerio episcopal longo e cheo de froitos”, le dijo monseñor Barrio en su homilía al nuevo obispo auxiliar. El arzobispo señaló, además, que “el episcopado no es un honor, es una llamada a servir en vigilancia y fidelidad, sin cálculos ni condescendencias con uno mismo”. Por su parte, monseñor Francisco José Prieto en su alocución final, que fue una auténtica acción de gracias, manifestó que “aberta a Porta Santa do Ano Xubilar Compostelán, encomendo o ministerio episcopal ao que fun chamado para servirvos ao apóstolo Santiago, a quen lle pido que pronto as pisadas dos peregrinos percorran os camiños que conducen ata a tumba apostólica nesta Catedral e as pisadas da fe, celebrada e vivida, afonden no corazón e na vida dos fieis desta Arquidiocese”.

Al inicio de la ceremonia litúrgica, el Nuncio de Su Santidad, Bernardito Auza, saludó en nombre del Papa Francisco a quienes se encontraban en la Catedral y a los que seguían la Eucaristía a través de los medios de comunicación, haciendo alusión al amor y la misericordia de Dios, tan presentes en este tiempo pascual. “Sea éste el gesto y la palabra oportuna en su ministerio episcopal presidido por el lema que ha escogido Sequi Salvatorem participare est salutem, (“Seguir al Salvador es participar de la salvación”), le dijo el Nuncio al nuevo obispo auxiliar.

La solemne Eucaristía, en la que participaron numerosos prelados, entre ellos el cardenal Ricardo Blázquez, los obispos de Galicia, el administrador diocesano de Mondoñedo-Ferrol, así como sacerdotes de las diócesis de Ourense y Santiago, acogió a un número limitado de fieles por las restricciones de aforo debidas a la pandemia. Entre ellos, los familiares del nuevo obispo auxiliar, monseñor Francisco José Prieto Fernández.

Servir en fidelidad

El Episcopado no es un honor, es una llamada a servir en vigilancia y fidelidad, sin cálculos ni condescendencias con uno mismo”, indicó en su homilía monseñor Barrio. En sus palabras, el arzobispo de Santiago aludió al papel del obispo como sucesor de los apóstoles y señaló que “más allá de las preocupaciones y dificultades inherentes al fiel trabajo cotidiano en la viña del Señor, ha de infundir esperanza en quienes, deslumbrados por oasis utópicos en medio de la  banalidad y desconcierto, y afligidos por las múltiples formas de pobreza, “contemplan a la Iglesia como monte de las Bienaventuranzas”, prestando atención a los que no pertenecen al único rebaño de Cristo, porque ellos también nos han sido confiados en el Señor”.

En la homilía de monseñor Barrio se señalaba también que “esto forma parte de la identidad del obispo. La lógica del Evangelio es la de la gratuidad, camino elegido por Cristo para salir al encuentro en la Iglesia misionera”. El arzobispo comentó además que “la herencia del Obispo ha de ser la santidad”.

Y en alusión al Año Santo, monseñor Barrio manifestó que “en este Año Jubilar la llegada del Obispo Auxiliar es también ocasión para reflexionar sobre el sentido de nuestra peregrinación en el camino de la conversión y sobre el reforzamiento de la eclesialidad en nuestra Diócesis. Dios siempre nos ofrece su gracia para afrontar cualquier reto”.

En su homilía aseguró, igualmente, que “toda iniciativa episcopal servirá á verdadeira renovación da Igrexa en tanto contribúa a mostrar o fascinante esplendor da auténtica luz que é Cristo mesmo”.

Una auténtica acción de gracias

Tras ser consagrado obispo por la oración y la imposición de las manos; después de la unción, la entrega de los Evangelios, la recepción del anillo episcopal; y tras la imposición de la mitra y la entrega del báculo como símbolos de su nueva misión, el ya obispo auxiliar pronunció al final de la ceremonia una alocución que se convirtió en una auténtica acción de gracias. Monseñor Francisco José Prieto tuvo palabras de agradecimiento para Dios, la Iglesia, su diócesis de origen, su nueva iglesia local, en la persona de monseñor Barrio, así como para el Santo Padre Francisco y para sus padres, su familia y todos cuantos habían contribuido a su formación sacerdotal.

Agradecer”, aseguró monseñor Prieto, “es reconocer que todo me ha sido dado: el don de un ministerio que no es tarea ni oficio, sino entrega, ofrenda de la propia vida, servicio “sin tacha día y noche” (como dice la plegaria de ordenación) a Dios y a esta porción del Pueblo de Dios, un bello mosaico construido de muchos rostros y variados caminos, a la que he sido llamado a servir y acompañar”.

El nuevo obispo auxiliar no se olvidó de la situación provocada por la pandemia. “Mudou as nosas vidas e modo de relacionarnos, provocou dor e sufrimento en moitas persoas, familias e colectivos sociais, modificou o modo de celebrar e vivir a fe, xerou unha onda de solidariedade cos máis afectados, mostrou un esforzo notable e xeneroso do persoal sanitario, dos corpos e forzas de seguridade do Estado, das autoridades civís e sanitarias, de tantos homes e mulleres que, co seu traballo, fan posible que se manteñan os servizos esenciais na nosa sociedade”, indicó.

Y recordó el trabajo de “tantos sacerdotes, relixiosos e leigos que sodes o rostro visible e concreto dunha Igrexa en saída, con estilo  samaritano, cara aos nosos irmáns máis necesitados. Ante esta situación, como cristiáns, en palabras do Papa Francisco, camiñemos en esperanza polas sementes de ben que Deus segue derramando na humanidade e asumamos que, ante este reto e sempre, ninguén se salva só”.

Seguir al Salvador

En las palabras que pronunció el Nuncio al inicio de la ceremonia se aludía al nombramiento del obispo auxiliar. Monseñor Auza recordó que “el Santo Padre, como expresa en su Bula, teniendo en cuenta el bien de las almas, ha querido proporcionar paternalmente a Vuestra Excelencia, Sr. Arzobispo, la colaboración de un Obispo Auxiliar en vista de la justa y celosa solicitud que le ha presentado”. Y añadió que “Su Santidad, seguro de proporcionarle un apoyo en el gobierno de esta Archidiócesis, rica por su historia y los frutos espirituales que ha dado a la Iglesia hasta hoy, ha nombrado a Mons. Francisco José Prieto Fernández, apreciando en él las valoradas cualidades de preparación y veraz cercanía a los sacerdotes y a los fieles. Que sea muy enhorabuena, Sr. Arzobispo. Mi más cordial felicitación y augurios de una muy provechosa colaboración”.

Al dirigirse al nuevo obispo auxiliar, el Nuncio indicó: “Querido Mons. Francisco José Prieto Fernández, al felicitarle en estos emotivos momentos, le expreso mis mejores deseos en el ejercicio del ministerio episcopal, exhortándole a una colaboración “en unidad de propósitos y en armonía de empeño” (Apostolorum successores, 70) con el Sr. Arzobispo, prestándole gustoso una ayuda, no sólo sincera y leal, sino también creativa y eficaz”.

El lema episcopal elegido por el nuevo obispo auxiliar es Sequi Salvatorem participare est salutem,  y está tomado de San Ireneo de Lyon (Contra los herejes IV, 14, 1): “Seguir al Salvador es participar de la salvación”. Monseñor Francisco José Prieto Fernández nació  en  Ourense  el  18  de  agosto  de  1968.  Cursó  estudios  eclesiásticos en el Instituto Teológico “Divino Maestro” de Ourense, centro afiliado a la Facultad de Teología de la Universidad Pontificia de Salamanca (1986-1992) y fue ordenado sacerdote el 26 de junio de 1993. Es licenciado en Teología Patrística por la Facultad de Teología de la Universidad Gregoriana de Roma (1992-1994) y doctor en Teología  Bíblica  por  la  Facultad  de  Teología  de  la  Universidad  Pontificia de Salamanca (2008). Su  ministerio  pastoral  lo  ha  desarrollado  en  la  diócesis  de  Ourense. Ha sido capellán del monasterio de San José (Clarisas) (desde 2004) y vicario episcopal para la Nueva Evangelización de Ourense (desde 2012).

 

 

Noticia extraída de: archicompostela.es